Een dag in mijn leven

Door: Milou Moonen

Als je op social media zit zul je ze vast ook wel gezien hebben, de ‘a day in my life’ videos. Veel van die mensen zijn elke dag productief, verspillen geen minuut en verzetten bergen werk. Daardoor zou je denken dat productief zijn een keuze is, maar is dit eigenlijk wel zo? En werkt dit hetzelfde voor iemand met een beperking?

Op het eerste gezicht zul je misschien denken dat een dag in het leven van een slechthorend persoon er precies hetzelfde uitziet als die van ieder ander en dat het een keuze is om net zo veel te doen, maar dat blijkt toch anders. Veel slechthorende of dove mensen hebben minder energie om de dingen te doen die ze leuk vinden en dat kan heel vervelend zijn. Door middel van deze post wil ik laten zien dat er anderen zijn die precies hetzelfde meemaken als jij en dat het helemaal niet erg is om niet altijd ‘productief’ te zijn.

Mijn ochtend:

Mijn schooldag begint om half negen. Gelukkig woon ik dicht bij school dus ik hoef niet ver te reizen. Ik probeer vroeg op te staan om nog wat dingen te kunnen doen, maar het donker en de koude vloer blijken een te grote hindernis en ik blijf tot het laatste moment liggen. Het helpt niet dat ik de avond er voor tot laat huiswerk heb gemaakt, maar goed. Als het dan toch echt tijd is om op te staan moet ik haasten om mijn tas te pakken en te ontbijten.

De schooldag:

Mijn eerste uren voor de kleine pauze bestaan uit biologie, Engels en scheikunde. Tijdens scheikunde maken we een toets. Best lastig en dat kost me best veel energie, dus kies ik ervoor om de pauze in de mediatheek door te brengen in plaats van in de drukke aula. Een kwartiertje lezen en dan is het al weer tijd voor een blokuur Frans. Ik weet dat ik een lange dag heb, dus ik doe rustig aan en maak de extra opdracht niet. Als in het tweede deel van de les de klas een luisteropdracht maakt, oefen ik voor de leestoets die we een paar dagen later zullen hebben. Dan nog een rustig uurtje wiskunde A, waarin iedereen voor zichzelf werkt, eigenlijk best fijn dat het even stil is.

Dan is het alweer pauze, deze keer kies ik ervoor om wel in de aula te gaan zitten omdat ik anders mijn vrienden helemaal niet meer zie. Een halfuurtje kletsen en tegelijkertijd even mijn broodje eten. Eigenlijk vindt ik de aula in de pauze te druk, maar met het koude weer is het niet te doen om buiten te gaan zitten.

Helaas hoor ik van mijn tolk dat ze eerder weg moet, wat betekent dat ik de gymles zonder schrijftolkondersteuning moet volgen. Dit komt er in de praktijk op neer dat ik vooral achter mensen aan ren en hoop dat ik het goed doe. Mijn docent is aardig genoeg en ik weet dat ik altijd naar hem toe kan lopen als ik (een deel van) de les niet gehoord heb, maar daar heb ik vandaag geen zin in.

Na school:

Eindelijk klaar! Als ik thuis kom ga ik gelijk naar mijn kamer, sinds er nog niemand anders thuis is. Ik wil graag mijn huiswerk maken, want het is best veel, maar ik heb best veel hoofdpijn. Uiteindelijk maak ik een lijstje van wat ik moet doen en ga ik daarna in mijn bed liggen. De uren tot het avondeten zit ik op mijn telefoon te scrollen. Eigenlijk voel ik me best schuldig dat ik geen huiswerk maak, maar ik weet dat het er soms gewoon niet in zit.

‘S avonds

Na het avondeten moet ik écht iets gaan doen. Morgen heb ik een Engels toets waar ik eigenlijk net iets te weinig voor geleerd heb en ik moet ook nog een berichtje schrijven naar een vriendin. Ik werk tot negen uur aan mijn huiswerk en schrijf dan nog even aan een blog voor op de SH-Jong site. Dat vindt ik echt leuk om te doen en belangrijk om tijd aan te besteden. De uren na het avondeten zijn voor mij heilig, omdat het de enige uren zijn waarin ik wat gedaan krijg. Om half elf is het dan echt tijd om te gaan slapen en nadat ik me klaar heb gemaakt voor bed is deze dag ook weer afgerond…

Hierboven zie je hoe mijn dag eruit ziet. Ik hoop dat je hierin kunt lezen dat het oké is om jezelf een pauze te gunnen, ook als je het gevoel hebt dat je nog niets gedaan hebt. Gewone, dagelijkse taken kunnen veel meer energie kosten als je slechthorend bent, dus het is belangrijk om duidelijk je grenzen aan te geven. Tot slot wil ik je als tip meegeven dat als je alles opschrijft wat je in een dag doet, dat je vaak tot de conclusie zult komen dat je meer doet dan je denkt!